Het contact met haar twee zoons was jarenlang niet goed. Marianne is afkomstig uit Scheveningen en woonde lange tijd met haar man Frits in Zeeland. Toen hij in 2010 overleed, bleef ze alleen achter met haar verdriet. Hulp wilde ze van niemand aannemen. Marianne werd steeds eenzamer. “De eenzaamheid was ondraaglijk en ook financieel werd het een steeds grotere chaos.”
Het ging niet goed en op een bepaald moment woog ze 160 kilo. Toen kwam Marianne naar Eindhoven voor een operatie. Ze woonde een tijd bij haar zoon en er volgden meer operaties. Financieel heeft Marianne het nooit breed gehad. Door alles wat er gebeurde, stapelden de rekeningen flink op. Zo erg dat opeens de politie, het waterbedrijf en de woningbouw op de stoep stonden. Ze kwamen het water afsluiten.
Hulp bij geldzaken
Daarna kwam alles in een stroomversnelling. Marianne vond WIJeindhoven via een folder in de Jumbo. Ze belde en ze kreeg snel hulp. Van Stichting Thomas Villanova en van WIJeindhoven. Ook kwam er iemand om haar te helpen met haar geldzaken. Dat gaf veel rust. Door pijn, reuma en fibromyalgie kan er soms onrust ontstaan in Mariannes hoofd. Dan vergeet ze zomaar dingen. Met een beetje begeleiding voorkomt Marianne nu veel problemen. “Eigenlijk durfde ik niet om hulp te vragen. Dat heb ik pas de laatste maanden geleerd, maar had ik veel eerder moeten doen.”
Vrijwilligerswerk
Via WIJeindhoven is Marianne vrijwilligerswerk gaan doen bij wijkcentrum Heidehonk. Daar leerde ze allerlei mensen kennen. Tijdens het inloopspreekuur in het wijkcentrum komt ze nog steeds de mensen van WIJeindhoven tegen. Maar nu als vrijwilliger, dat is toch anders. Nu heeft Marianne haar leven weer aardig op de rit. Het contact met haar zoon is hersteld en ze geniet zo veel mogelijk van haar kleinzoon Jay.
“Door mijn vrijwilligerswerk heb ik veel nieuwe mensen leren kennen. Dat is fijn, want mijn wereldje was best klein geworden.”